ئه ریڤان

:

روزی دانشمند جوانی آزمایش جالبی انجام داد .او یک  اکواریم شیشه ای ساخت و آن را به دو قست تقسیم کرد.در یک قسمت آن ماهی بزرگی انداخت و در قسمت دیگر یک ماهی کوچک که غذای مورد علاقه ماهی بزرگ بود.ماهی کوچک  تنها غذای ماهی بزرگ بود ودانشمند به اوغذای دیگری نمیداد . ماهی بزرگ برای خوردن ماهی کوچک بارها وبارها به طرفش حمله برده بود اما هر بار به یک دیوار نامرئی می خورد .همان دیوار شیشه ای که او را از غذای مورد علاقه اش جدا می کرد.بالاخره بعد از مدتی از حمله به ماهی کوچک صرف نظر کرد.او باور کرده بود خوردن ماهی کوچک کاریست غیر ممکن.وقتی دانشمند شیشه وسط اکواریم را برداشت وراه را برای ماهی بزرگ باز کرد ، او هرگز به آن طرف اکواریم نرفت

می دانید چرا؟؟؟؟؟

آن دیوار شیشه ای وجود نداشت .اما ماهی بزرگ در ذهنش یک دیوار ساخته بود.یک دیوار که شکستنش از هر دیوار واقعی سخت تر بود.آن دیوار باور خودش بود .باورش به محدودیت،باورش به وجود دیوار، باورش به ناتوانی

آیا ما نیز به سرنوشت ان ماهی بزرگ دچار نشده ایم ؟؟؟؟؟

آیا ما نیز به سرنوشت ان ماهی بزرگ دچار نشده ایم!!!!!!